Gönül Şiiri - Şair Şahin Karaman

Dokunup sineme candan bezdirdin
Yoruldum beyhude halinden gönül
Çiçek çiçek arı gibi gezdirdin
İstemem şerbetin, balından gönül

Fırtınalar kopar göğe ağarsın
Şimşekleri çakar hırçın yağarsın
Uğrunda ıslanan eri boğarsın
Ne sevdalar geçti selinden gönül

Kurarsın yüceye köşkler saraylar
Bağında bülbüller raks eden çaylar
Tükenmez sanırsın seneler aylar
Alır ecel atın belinden gönül

Atlas libas serdim gözden çul ettin
Servetler tüketip tezden pul ettin
Şirin canı esir ettin, kul ettin
Yeter çektiklerim elinden gönül

Tükenmiş takvimler geçmiyor yazın
Neler verdim yine dinmez avazın
Dağlıyor sinemi derdinle nazın
Vallahi usandım dilinden gönül

Kalmamış mecalin güzel ararsın
Sokaklar değişmiş adres sorarsın
Şahin sanıp kendin boşa yorarsın
Savruldun eleğin telinden gönül

15.03.2013