Gönül Şiiri - Gönül Dilinden

Sitresle baş etme yollarını okudum. Anlarım insanların hallerini, yardım etmeyi severim. Art niyetsiz ancak yardım amaçlıdır yaptıklarım. Gönül elçiliği derler ya onun gibi. Duygusalım ben. Etkilenirim sevinçlerden acılardan. Etrafımdakiler güçlü görürler beni. O gücün gölgesine giren her kesi, gücüm nispetinde gücümün gölgesinde barındırmaktan gocunmam. Ayrı bir hazdır yardım etmek. Nasihat etmek yardım etmek benim için çok kolay, Ya yardım almak? Evet işte bu en zor olan. Uzun zamandır kontrol etmekte zorlandığım bir duygu yoğunluğu yaşıyorum. Akıldan mantıktan uzak bir duygu yoğunluğu. Bastırmak için elimden geleni yapıyorum ancak nafile. Sonuç alamıyorum. Bir başkası olsa bu sitresle baş etmeye çalışan söylenecek onlarca sözüm, binlerce tavsiyem olur. Açık havada dolaş. Yağmurda ıslan. Abdest al. Dua et. Sabır et. Sakın yanlış yapma. Kontrolünü kaybetme. vs. vs. Yaşadığım bu sitresle baş çıkmak için zaman zaman çeşitli denemeler yapıyorum. Açık havada yürüyüş ve bisiklet turları, doğa yürüyüşleri, kayak, vs. vs. Yaptıklarım sırf spor olsun diye yapılmıyor. Tutkularıma farklı bir yön vermek için hız tutkumu harekete geçirip motorsiklet dahi aldım. Lakin denediğim yaptığım her etkinlik tutkumla bütünleşip yaşadığım sitrese farklı bir yön veriyor. Sönmesini beklediğim alevler yeniden parlıyor. Söndürdüm dediğim alevler farklı bir noktada yeniden parlıyor.