Haberdar et gönlünü sevdiğine
Çıra gibi yanan sevgiyi yak ki
Yoksul etme kendini sevgiden
Zengin gönlüne eziyet etme
Gönül anlamaz ki yemeden, içmeden
Onun gıdası maşuk olan aşk-ı muhabbet
Susma gölünü dile dönüştür.
Saf, temiz sözler aksın akarsular gibi
Açılsın gönül gözün semaya
Her baktığının bak varlığına, yokluğuna
Sözler tarlasına ek ekinini
Ekin hasat zamanı geldiğinde
O bulur gerçek sahibini
Unutma gönülden çıkan söz
Gönüle işleyen bir özdür.
Kayıt Tarihi : 19.12.2017 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşamın Esintisi adlı eserimden alıntı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!