Gönül Şiiri - Muhterem Taş 2

İnanmak mı?
Hiç inanmadın bana
Sevdam mı ağır geldi sana
Dayanamaz oldum artık
Çözmüyor bu hallerini mantık

Aslında ben sana bu kadar bağlanmamalıydım
Vermemeliydim değer
Senin için gece gündüz ağlamamalıydım
Sende hiç vicdan yokmuş meğer
Ve uykumu bölmemeliydim
Uğrunda bin defa ölmemeliydim

Hani vicdanlıyım diyordun
Hani insanlara değer veriyordun
Oysa ki sende vicdan ne gezer
Ben öldükten sonra sevsen ne yazar

Hadi şimdi terk et bu gönlümü
Daha fazla tüketme şu gariban ömrümü
Adın Gönül ama sevdadan hiç anlamıyorsun
Sana yalvaran bu garibi bir kez olsun dinlemiyorsun
Ve inan bana artık yeter
Senin aşkın ile beter oldum beter
Sen sahte gülüşlerin insancıl sahibi
Varlığın yüreğime inan bana yok gibi

Vay yazıklar olsun bana
Nasılda gönlümü kaptırmışım sana
Canım yandı sayende kim bilir ne olur sonum
Bir virane olmuşum kalmadı tutulur yanım
Ulan seni çok sevmiştim
İsteseydin bin kez verirdim bu canım

Diyecek başka söz olmadığını düşünüyorum
Çünkü ben sayende bu dünyadan taşınıyorum
Hani bahsettiğin o meşhur merhamet
Hani ellerinde ki o sıcaklık
Gönlüm yandı canım yandı kanıyor bak ılık ılık

Taht kurdun yüreğime
Halimi bilmiyorsun
Ben seni beklesem bile
Sen çıkıp gelmiyorsun

Sevdanın bütün yükünü
Sırtladım ve gidiyorum
Sen beni çok sevsen bile
Sana elveda diyorum