Gönül Şiiri - Feyzullah Evcil

Sever sevdiceğini,
Yoktur ona engel.....
Uçar bazen mavi derinliklerde....
Çırpınır mavi mavi denizler gibi.....
Deli deli olur açar kanatlarını,
Kartal misali.....
Uzanır gökyüzündeki meleklere...
Ferman dinlemez...
Yırtar atar,yazılsada fermanlar....
Umurunda degildir ki dünya....
Bilir o gönüllerdekini...
Volkan gibidir sıcacık..
Yakar,yıkar patlar ara sıra.
Çıkar yeryüzüne..
Yayılır....
Gider yavaş sevdiğinin gönlüne....
Naiftir,zariftir kibardır,inceciktir..
İncinir bazen kem sözlerden...
Saklanır üzgüntüsünden
Yer altına çekilir bekler
Ama hep sıcacıktır....
Yanar yanar yanar içinden...
Bekler gönülden çalınan sazın sesini....
Duyunca o sesi..
Sığmaz kabına.
Çıkar kabından usulca....
Uçar gider bilinmez enginlere...
Yar için.....
Dağlanmasın yürek yar neden niçin
Ağlamasın gönül yar için içi
Çırpınsın kalbim bu yarim desin
İkimize birden ol mekan seçsin