GÖNLÜNDE UYUT...
Ha yaşamışım, ha yaşamamış,
Ha gülmüşüm, ha ağlamışım ne önemi vardı ki?
Nefes alıp gidiyordum ervah-ı ebede.
Kendimi unutmuşken sorgulamıyordum zehri, kederi,
Umursamıyordum kör karanlığa mecbur bırakan bu fani alemi,
Başımdan eksik etmiyordum sahte mutluluk kasketimi.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta