gönlümün masum çocuğunu çıplak bıraktılar
utanmadan,arlanmadan soydular
insanlık namına neyim varsa çıkarttılar yüreğimden
şimdi bir köşe başında çısçıplak yüreğim
ağlıyor, sahipsiz ve namussuz
kimse dönüp bakmıyor
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta