Ben bu gün bir maviyi esir aldım bulutlarımı çaldı diye. Ve sırf bu sebepten dolayıda esaretini gölgede bıraktım. Kendi alacaklarıma mahsuben; hayatın gün görmemiş saatlerini alıkoydum aklımın hücrelerinde. Ve neyi esir aldıysam; inan ki onun esiri oldum.
Gün görmemiş günahların mabedinde yas oldum aktım, duman olup tüt-tüm soluksuz bacalarında çatısı olmayan evlerin.
Ya yardan geç, ya serden derler ya hani; ben her şeyden vazgeçtim. Ben daha kendi günahlarımın hesabını veremezken, senin azaplarının bedelini ödedim.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta