GÖNLÜMÜ GÖNÜLDEN ETTİN! .
.
Şu gönül var ya şu gönül! ..
Ne hatır dinler ne gönül..
Ba’zan da estiriverir,
Olur sana deli gönül…
–Bıktım,usandım ben senden;
–Terk et artık beni gönül! .
Ne dedinse hep dinlettin,
Çile çektirdin,inlettin!
Rahat yüzü göstermedin…
Beni perperişan ettin! ..
–Yettin ha canıma yettin! ..
–Ne yapayım seni gönül? ! .
Ot’a kondun,ses etmedim,
Hep sen buldun,ben seçmedim..
Ne yaptınsa,ne ettinse;
Sevgilimden vazgeçmedim.
.
–Bıktım,usandım ben senden,
–Bak terkettim seni gönül..
Ne yaptın gönül ne yaptın? !
Onurumu pula sattın! .
Diyar-diyar gezdirdin de,
Dertlerime dertler kattın…
–Dertler artık fazla geldi..
–Ne yapayım gönül seni? ! .
Başedemedim seninle..
Nolur beni birkez dinle..
Kölen miyim ki senin ben?
Akıllansan edebinle..
–Hep ardından sürükledin..
–Ne yapauım seni gönül? !
Cemalettin,sitem ettin..
Gönlünü gönülden ettin..
Bırak bildiğini yapsın..
Derdim mi yok ki dert ettin?
–Gönlümün gönlünü kırdın! ..
-Ne yapayım seni gönül? ! ..
-ERDEK-18.03.2005
Mehmet Cemalettin BayhanKayıt Tarihi : 11.12.2012 10:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!