Sohbet etmek isteği
Arttı bende yine
Çaldım kapıyı ağırca
Girdim gönlüme
Kararsız bir hali var
Yüzü de epey solgun
Gözlerinin altı çökmüş
Bakışları çok ölgün
Önünde bir bardak var
Kocaman da bir şişe
Hiç akıl sır ermiyor
Gönlümdeki bu işe
Bilmem gelişimden
Sanki memnun olmadı
Selam verdim, nedense
Selamımı almadı
Dedim: 'geldim yanına
Neden beni görmezsin'
Dedi: 'işin olmasa
Zaten bana gelmezsin.'
Dedim: 'durup dururken
Utandırırsın beni. '
(Utandırmak şöyle dursun)
Dedi: 'asmalı seni'
Dedim: 'söyle gönül
Sana böyle ne oldu '
Dedi: 'verilen ümitlerin
Hepsi yok oldu.'
'Ne çıkar ki bundan (dedim)
Hem şu içmeyi bırak
Karşılanmamalı hiçbir dert
İçerek ağlayarak
Giden gitsin.. hiç üzülme..
Olalım hep biz bize
Elbet o gidenler
Bir gün gelirler dize...'
'Olmaz (dedi) , imkânı yok
İçmeden de edemem
Varsın aksın şu ömür
Ben onunla gidemem
Seninle olmam artık
Dünyaları da versen
Ak git bildiğin gibi
Günlerinle istersen
Bende iş kalmadı hiç
Durmadan içeceğim
Sen uçarken arı gibi
Ben çoktan göçeceğim.'
Gönül sustu, ben başladım
Hem sinirli sinirli
Dedim: 'az da ben konuşayım
Güzelce dinle beni:
Devamlı tozpembe hayaller
Verirken bana
Söyle.. hangi zaman
Uymadım ki ben sana
Boş hayallerle avuturken
Fikrimi saptır
Sonra kukla gibi oynat
Dilediğini yaptır
Bunlar da yetmezmiş gibi
Her suçu bana yükle
Söyle! Biter mi bu dertler
Senin gibi içmekle!
Hey gönül. Bana arı diyen
O nefesin tükensin
Ben kovanım kovan..
O koşan arı sensin....
Kayıt Tarihi : 16.12.2006 23:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)