Gönlüme düştü Cemre Şiiri - Murat Akbaş

Çemre düştü gönlüme...
Ne laftan anlar...
Ne de sözden...
Hele yok mu...
O gülüşü...
Alıp beni götürüyor...
Derinlere...

Bakışlar...
Evet, bakışlar...
İnsanı, insandan alıp götürüyor...
Beni, ben olmaktan çıkartıyor...
Adı konmamış bir yangın...
Susuyorum...

Karanlık...
Ama ışık gibi parlıyor...
Nereye dönsem...
Karşımda duruyor...

Cemre...
Gönlüme düştü...
Bir kez...
Ne sözden anlar..
Ne de laftan...

Hele yok mu...
O gülüş...
İnsanı alıp götürüyor...
Beni, benden alıyor...
Ve olan...
Beni de mutlu ediyor...

Bu durum...
Anlamsız bir tebessüm...
Başlıyor...
Yüzümün hatlarında...
Ve aaahhh...

Adını koyamasamda...
Adını kendi koydu...
Bir kez...

Gönlüme düştü cemre..
Gönlüme düştü cemre...
Çıkmasınıda istemiyorum....
Çıkmasınıda istemiyorum...
Gönlüme düştü cemre...