Bir garip sevdadır gönlüme düşen,
Hayalin peşinde dağları aşan,
Her gece sabaha aşk ile koşan,
Bu kervan menzile böylece gider.
Zaman bir ırmaktır, durmadan akar,
Özümde bir evren, her yere bakar,
Gönül bir fidandır, sevgiyi saklar,
Sulanan her fidan engine gider.
Toprağa sırrımı söyledim sustu,
Çünkü toprak sadık, ezelden dosttu,
Benlik dediğin şey, paslanmış posttu,
Postunu terk eden erene gider.
Ne atlas giyindim ne tacı taktım,
Ben bir mum misali kendimi yaktım,
Varlık deryasına bir damla aktım,
Her damla karışıp ummana gider.
Gördüm ki her çiçek bir zikir eder,
Bülbülün feryadı bağrımı deler,
Alem bir kitaptır, okuyan çözer,
Anlayan her gönül engine gider.
Yıktım kibir anı, eyledim viran,
"Ben" diyen her canda kalmamış iman,
Yokluk dergahında buldum el-aman,
Aşk ile eğilen baş O'na gider.
Kul Hasan'i dir hep, sözünü söyler,
Dilerim bu şiir yerine gider,
Gönlünden alarak feyzini, demler,
Kulun duasıyla Rabb'ine gider...
Hasan Belek
14 Eylül 25
Paris
Kayıt Tarihi : 13.9.2025 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!