Gönlümde bir şehir Şiiri - Murat Ülkü

Gönlümde bir şehir, kimsesiz, ıssız,
İsmin bir sır gibi, dudağımda dilsiz.
Zaman durur orda, her bakışında,
Lâl olur sözlerim, yakınımdaysa bedenin,
İmkânsız bir yokuş, tırmandığım her an...

Sevdam, sen de bilmezsin, bu büyük bir yangın.
Ellerin bir hayal, daha dokunmadan kırgın.
Var olman yeterli, gölgen de bile yaşarım,
Dünyalar benim olur, kalbimde tek seni taşırım.
Acıyı severim, acı senden bana bir emanet...
​
İçimde büyüyen sessiz bir feryat figan,
Mutluluk yasaktır bana, olmasın sevgin ziyan.
Yazgım bu demek, kaderim gözlerinle bağlı,
Anladım ki sevmek, benden ıraktı.
Nasıl bir cehennem, bu cennetken hayalin?..
​
Sonsuz bir bekleyiş, belki hiç bitmez,
En büyük sırrımdır, kimseye yetmez.
Vuslatın gölgesi düşmesin bize,
Dağlandı bu yürek, sensizliğin közüyle.
Aşkın en saf hâli, kavuşmaktır belki...

Ben bilirim adresi, dert dediğin o yara,
İçimde kanayan sızıya dönmüş kara.
Tatlı bir esarettir, zincirler görünmez,
Eskimeyen bir his ki, aşkın tükenmez.
Razıyım ben acılara, acı benim yoldaşım...

Gizlenen her bakış, binlerce söz taşır,
Elveda edemem, kalbimde aşkım üşür,
Lakin bir mesafedir, koyduğun o çizgi,
Mümkün değil demek, en güzel yenilgi.
En büyük sevdamdır, zordur imkânsızı sevmek...

Sustu bu dünya, kimse bilmesin diye,
Her nefesim sana, bir yemin niyetine.
Acıyı bal ettim, zehri kana kana içtim,
Gönlümde sen varsın diye, en zoru seçtim.
Ateşin korunda, aşkla yanmak da güzel...
​
Bir ömür beklerim, sitem etmem asla,
İnan ki bu hasretin, doyum olmaz tadına.
Tek tesellimdir, o yakıcı yokluğun,
Mutluluk sensizlikse, sensizlik benim hakkım.
Sensizliği sevdim ben, budur sana son sözüm...