Gonca yavrum,tatlı kızım
Açılmadan soldun gittin...
Melekler kadar güzeldin
Beni öksüz koydun gittin...
Kara toprak, al yavrumu...
Ben sarmadım
Sar,yavrumu...
Yavrum,
Sana ağlamaktan
Gözlerimde yaş kalmadı,
Benden başka seni yavrum,
Anacak...Kimse kalmadı...
Kara toprak
Al yavrumu...
Ben sarmadım...
Sar...yavrumu... 1968 Eylül /İstanbul-Karacaahmet
Kayıt Tarihi : 10.12.2006 01:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikaye uzun...Hikaye hüzün Sevdik,seviştik...ve...evlendik... Yıl 1968, Aylardan eylül Bir evlat sahibi olduk...adını da (GONCA) koyduk. Gonca...40 gün yaşadı, Kırkını çıkarırken...yani... Kırkıncı güh öldü... GONCA YAVRUM Tatlı kızım, Açılmadan soldu gitti.... HİKAYE BU DOSTLAR... Hani,diyor ya ANTOLOJİ.COM Şiirin hikayesi varsa yazın, Yazın ki paylaşalım... Paylaşalım...Kime ne düşerse...PAYDAN PAYLAŞALIM..............................................................
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!