Gömelim şiirleri gönülde bir aşk yoksa
Gömelim mi bu gönlü içinde şiir yoksa
Gömelim biz bu ömrü bize ne faydası var
İçinde gönlü diri tutan kor alev yoksa
Gömelim gündüzleri yalnızlıklar hep varsa
Gömelim geceleri sancılarımız korsa
Yıkalım mı yolları bizi vardırmıyorsa
İçinde gönlü diri tutan kor alev yoksa
Tahammül edilerek insanlar ölüyorsa
Ağlayanın gönlüne perde çekiliyorsa
Gömelim bu dünyayı insanlığımız yoksa
İçinde gönlü diri tutan kor alev yoksa
Israrcı hiç değilsek zulmü yok etmek için
Bombalar atılırken yetimlik mahzun bitkin
Zalim değilse mahkûm paramparçaysa beyin
Ne için yaşıyoruz haydi sizler söyleyin
İçinde gönlü diri tutan kor alev yoksa
Söyleyin bizler neyiz biz bir canavar mıyız?
Canavarsak eğer hep yiyen bizler doymayan
İnsan değiliz biz kendi gönlümüz yoksa
İçinde gönlü diri tutan kor alev yoksa
Yarınlarımız yoksa zalimin koynundaysa
Ninniler söylüyorsak zalimle uyuyorsak
Uyumadan zalimi biz yere yıkmıyorsak
Yaşamak mı denir ki buna ağlamıyorsak
İçinde gönlü diri tutan kor alev yoksa
Kul Mehmet’im böyleyse git te bir daha dönme
Bu melun insanlıkla gömül bir daha gülme
İsyanlar içinde yan kavrul bir daha sönme
İçinde gönlü diri tutan kor alev yoksa
Kul Mehmet
Mehmet Aluç 2Kayıt Tarihi : 13.4.2017 18:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!