Gölgesiyle sevdim Şiiri - Sahra Su Yükse ...

Bir sokağın bir altındaydın,
Ben en üst katımdan izledim seni.
Konuşmadım, yaklaşmadım,
Ama kalbime yerleşmiştin usulca.

Sen başkasına bakarken,
Ben sana yazdım satırlarca,
Sen bir gülüş bırakırken dünyaya,
Ben o gülüşte boğuldum defalarca.

İki yıl…
İçimde bir yangın, dışımda bir sessizlik,
Ben senin hayaline sarıldım,
Gerçeğinse çok uzaktaydı,
Zaten uzaktın bana hep...

Sonra duydum o hatayı,
Kalbim önce parçalandı, sonra sustu.
Nefret ettim bir an,
Ama biliyorum...
En çok sevdiğimiz yerden gelir o ağrılar.

Artık biliyorum,
Ben seni değil,
Senin olmanı istediğim seni sevdim.
Gölgeni, ihtimalini, hayalini…

Ve şimdi,
O sokağın köşesinden dönsem bile,
Yüzünü görsem, gülüşünü duysam,
Kalbim titrer belki hâlâ...
Ama bil ki,
Artık adım atmam sana.

Çünkü şiirlerim kadar güzel değildin.
En narin saf duygularımdı
Ama ben...
Onları yazacak kadar gerçek sevdim.