Gölgesine Kananlar Şiiri - Nebi Üçdağ

Sureti özgürlük, manası zulüm…
Irkçılığa meyletme, çok yanarsın.
Zehirli bir baldır, akıbet ölüm…
Sahte tadına bakıp sonra kanarsın.

Ayrı millet olmamız bir zenginlik…
Başkasını niye ayrı sayarsın?
Tanışmayla görünür bu derinlik.
Yakına gel bir bak, hemen anlarsın.

Irkçılıktan haset, tefrika doğar.
Bir doğruya bin yalanı katarsın.
Düşmanlık çoğalır, entrika doğar.
Doğrulayım derken daha da batarsın.

Yaratan Allah’tır, her kulunu sev.
Sevecek insan bulamaz ağlarsın.
Başkasını pire; sanma ki, sen dev…
Gölgene bakıp gerçeği yutarsın.

Renkler, diller mucize eseridir.
Ayeti görmez yabana atarsın.
Ak ve kara da onlardan biridir.
Gündüze geceyi neden çalarsın?

Ölçümüz takvadır, gerçek üstünlük.
Bunu bırakıp kendinle coşarsın.
Rağbet et ilme, dünya bir günlük
Ecel gelirse nereye kaçarsın?