Gölgeni Bile İstemiyorum Şiiri - Osman İnci

Mutlu olasın diye, çöllerde koştum,
Anladım ki on para, etmezmiş postum,
Şimdi ilacım hüzün, kederler dostum,
Ne seni istiyorum, ne de gölgeni...

Evrende sadece sen, birde ben kalsam,
Yalnızlıktan kahrolup, divane olsam,
Kırık bir kadeh gibi, dert ile dolsam,
Ne seni istiyorum, ne de gölgeni...

Felek benim işime, çomak sokuyor,
Etrafta bir sessizlik, ölüm kokuyor,
Duygularım isyanda, lanet okuyor,
Ne seni istiyorum, ne de gölgeni...

Eski bir resmin bende, senden hatıra,
Bir de yüreğimdeki, bu derin yara,
Benimle gömülecek, hepsi mezara,
Ne seni istiyorum, ne de gölgeni...