Arada bir çıkıyordu gölgesinden
her şeye aklı eriyordu
da
gölgesi şaşırtıyordu onu
iyi miydi
kötü müydü
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
MUHTEŞEM...
İnsanın kendinle konuşması gibi tıpkı...
Bazen görünmez olma duygusu ile kabuğuna çekilmesi,
bazı, kendini kaf dağında görür gibi şişinmesi,
bazen de, suç işlemiş gibi, utanıp,
yer yarılsa da içine girsem duygusu...
Müthiş bir gözlemci, çok iyi düşünen bir insansınız
sevgili Nimet Hanım. Gönülden tebrik ediyorum...
Selam ve sevgilerimle efendim... Hâlenur Kor
Tam puan.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta