Yolunda ayağım gölgeme takıldı.
Düştüğüm duruma türküler yakıldı.
Kaçtı gitti tren, gözüm paslı rayda.
Benden çok var ayna döşeli sarayda.
Gölgem benden uzun, kopkoyu karanlık.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
AZİZİM, ŞİİRLERİNİ NE ZAMAN OKUSAK ; ZAMANIN-MEKANIN BİR BAŞKA BOYUTUNA GEÇİYORUZ ADETA.. / FELSEFİ-EDEBİ- METAFİZİK VE MİSTİK BOYUTUN EN GİZEMLİ PATİKALARINDA, RUHLARIMIZ EFSUNLANIYOR ADETA..//
'Gölgem benden uzun, kopkoyu karanlık.
Ben gölgemde hapis, firarım bir anlık.
Aynam bin bir parça, benden bin bir akis.
Manzara bir değil, binlerce bilakis.'
/ MİSALİ.. /
YÜREĞİNİZE SAĞLIK./ SAYGI VE SELAMLARIMLA./N.A.
Öteyle aramda ölüm ince bir zar.
Sanki benim için kazılmış her mezar.
Kafam sırda saklı, gövdem devasa dağ.
Saklandım dedikçe, tekmeler beni çağ.
Guzel dizeler , tebrikler . Saygilarimla, Suayip Resadoglu
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta