Su gibi akıp gitti çocukluğum
gençliğin asi çığlıklarının gölgesinde
en sevdiğim oyunu oynayamadan çaldı kapıları gençlik,
yalancıktan da olsa bir kez gülemedim
güya mutlu olacaktım hüznün arefesinde
anlayacağınız mutluluğu hiç koyamadık cebimize
nereden bilirdim, oynamaya çalıştığım oyunun
acının tarifsiz gebeliğini taşıdığını
daha oyuna başlamadan mutlu sonuna gelmişiz hayatın
Mutluyum, Mutlusun, Mutlu
diyecektim oysa oyunun sonunda
meğer biz kısa yoldan bulmuşuz
mutluluğun sonunu...
Kayıt Tarihi : 27.11.2005 18:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!