Gölgeler ve Sessizlik Şiiri - Zühre Türkeli

Gölgeler ve Sessizlik
Artık ne sesin ne de izlerin, Bir gölge gibi sildim seni, tüm anılarımdan. Umrumda bile değilsin, yokluğun hafif bir rüzgâr, Zamanla silindi o büyük fırtınalı bahar.

Sana ayrılan yer, şimdi bomboş bir oda, Kilitli kapılar ardında, kalbim yeni bir modda. Ne bir beklentim var, ne de bir pişmanlık izi, Hayatımdan çekip git, al götür tüm o eski bizi.

Ben artık kendi yörüngemde dönen bir yıldızım, Senden uzaklaştıkça, yeniden doğdu hevesim. Sana dair ne varsa, bıraktım dünlere, Git ve kaybol, dönme artık hiç bu yerlere.

Gidişin, bir son değil; asıl başlangıcımdı, Sessizliğin huzuru, aradığım sığınaktı. Ne bir dert ne de keder, şimdi sadece ben varım, Artık seni umursamıyorum, özgürce yaşıyorum.

05 Aralık 2025, 03:07