Yalnızlıktı karanlık ve sessizlikti yalnızlık
Işığın doğduğu andı hüküm, hakikate ol dendiği andı…
Önce Ulu bir hükümran gibi duruyordu karanlık gece!
Sonsuzlukta bir yürek gibi hâkimdi kendine
Taki… Işığın varlığına dek.
Kâinata açılan yolun şahadeti oldu aydınlık!
Gidemediği yere
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta