Gölge ve Işık Şiiri - Sadık Kocabaş

Gölge ve Işık
Suretin görmek için aynaya bakma
Aynalar her zaman doğru yansıtmaz
İçinde var ettiğin şeytana tapma
Cehennem ateşine düşsen ısıtmaz

Kendi kendine dara durmazsan
Hakikat duvardır karşında durur
Bir bilene gittiğin yolu sormazsan
Cahillik başına bin bela olur

Varlığın sırrı gözde değil ki
Sözün ateşi közde değil ki
Elin kiri yıkanır özde değil ki
Yüzüne kara süren mi olur

Miras mı kaldı sana kibir kehanet
En büyük ihanet kendine ihanet
İnsanlığa hizmet en büyük ibadet
Şeytanla melek sırdaş mı olur

Rüzgarla savrulup da toza karışma
Karanlıkta parlayan yıldızla yarışma
Kurdu görmüşken sürüden ayrışma
Pişmanlık dileyen düşman mı olur

Sen sen ol her konuda kendini haklı çıkarma
Düşünce kuyuya medet hak diye yakarma
Düşenin elinden her daim tutan var amma
Hata bende diye kafa yoran mı olur

Kalemsiz şairin nedir ki derdi
Bilmeyen der ki kırklara erdi
Erenler görünmez mürekkep verdi
Gönüle gözlük takan mı olur