Gölge Şiiri - Mehmet Emin Sakin

Bir acı yumağı gibi düştü kalbime,
Biliyorum bu derin hasreti,
Bu bilinmeyen yarayı...
Bir isim vermek istesem,
Sendin.

Hilalin gölgesinde karamsar bir ruh haliydi,
Kavuşmak mı murat, bilemedim ki.
Sağıma, soluma, nereye baksam,
Hep aynı duyguları görüyorum.

Nasıl anlatsam ki, bilemiyorum,
Dünyanın en gizemli duygusu vardır ya,
Sensin.

Düşündükçe içim içime sığmıyor,
Olmasaydın, böyle olabilir miydim?
Bu kadar kendimden geçer miydim?
Bilmiyorum...

Özelsin, farklısın,
Bulunmaz ki dünyada benzerin.
Aklıma geldikçe sığmıyor içim içime.
Rahmet bildim bu kadar fırtınalı hasreti
Hasret mi bu, ceza mı, imtihan mı?
Bilmem...
Nedir bu başa gelen,
Kaderde varsa, er geç çekilecek.

Geceler diz çökerken gökyüzüne,
Bazen duygularıma yenilmek var.
Neyi istiyorum, bilmem .. şaşkınım.
Olmasa da,
Olmayan kadere yelken açmış bir gemi misali,
Rotası nereye çevrilmiş, belli değil.

Bir saniye bile görsem,
Görmediğim, bakmadığım yüzünü...
Kıyamet mi kopardı desem?
Kopacağını tahmin ediyorum kendimce.
Rahat olur muyduk, sorunsuz uyur muyduk?
O da zor... bilinmez.

mesakin-14/10/2025