Gölge Şiiri - Fırat Özcan

Ben bir gölgeyim, varoluşun köşesine itilmiş.
Ne parlayan bir yıldızım,
Ne de ayın değerli taçlarıyla bezeli.
Aynamda çatlaklar var;
Yansımanın soğuk nefesi bir kâbus gibi.
Baharın buraya uğramayacağını biliyorum.
Zekânın ateşli kılıcı benim için paslanmış bir demirden farksız.
Sevginin yüce mabedine yabancı bir dilenci gibi;
Bu beden bir boşluk, ruhum ise sessiz bir fırtına.
Sesim kimsenin kalp kapısını çalmayacak biliyorum.
Ancak umudun en son kırıntısı, incecik bir cam misali;
Onu parçalamaktan korkuyorum, gerçeğin soğuk rüzgarıyla.
Belki, diyorum, belki bu kağıttan gemi batmaz.
Ben bir sığ denizim; ne derinlik var, ne de köpük.
Sen ise, ışıl ışıl parlayan galaksinin en değerli incisisin.
Bakışının bu yıkık manzarada durulmadığını biliyorum.