Gökyüzü Kararırken Şiiri - Büşra Nisa Kaya

Dönsen yüzünü benden,
Ebedi sönse ayım, güneşim,
Dağ başında kaldım,
Ben sana hasretim.

Uyan, çok geç olmadan,
Bir gün daha geçer mi sensiz?
Kalbine bir bak, ben hep oradayım.

Eğer bir gün karşılamazsan beni aynı yolda,
Bilsin ki yıldızlar susar içimde,
Gökyüzü karadır her geçen gün.
Ne zaman düşerse adım dudaklarından,
Bilsin ki o zaman düşerim boşluğa.

Olur da bakarsan gözlerimin içine,
Söküp atarız bu hasret yaralarını.
Gözlerin deyse bir kere tenime,
Ruhum küllerinden doğurur seni de.