Gökyüzü aslında maviydi.
Yarasından kızıl kan dökülse de,
İçi dolup kapkara buğulansa da,
Matem dolu zifiriye bürünse de,
Gökyüzü aslında maviydi.
Gökyüzü aslında maviydi.
Çıraları yaksa da,
Her mevzuya şahit olsa da,
Yargılamayıp sorgulamasa da,
Huzura hep teşne idi,
Gökyüzü aslında maviydi.
Gökyüzü aslında maviydi.
Direksiz tılsımlı bir tavandı,
Özgürlüğün ülkesi,
Kuşlar süzülür uçardı.
Gönlüme inşirah sebebiydi,
Gökyüzü aslında maviydi.
Mehmet Şerif Polat
Kayıt Tarihi : 6.12.2020 15:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sağlıcakla kal
Hoşça kal
Şiirle kal
TÜM YORUMLAR (1)