Gökyüzü ağlıyor sessizliğin siyahında

Gökyüzü ağlıyor sessizliğin siyahında…

Susma konuş artık akıt zehrini bana
Hep sustun da ne oldu kinlendim sana
Söyle beni neden fırlattın değersizce
Kayda almadın sen kendin oldun öylemi…

Değer vermiştim saçının her teline
Tek tırnağın bile bir ömürdü canıma
Teninde yaşlanmak ve sarılmak
En büyük hayalimdi uyandım
Maalesef sevgimi hor kullandın,
Taşıyamadın yüzüstü bıraktın…

Bense gözümü sende açtım
Ruhum kanatsız uçtu gözlerine
Bedenime sevgimi giydim sımsıcak
Sarıldım duygularımla sana…

Ben artık yaşamıyorum bilesin
Hayat yok oldu gece yuttu yaşamı
Bir sarhoş gibi tüm gövdemle çakıldım
Kimse gelip kaldırmaz bu çukurdan beni
Ölüm uykusundayım bir ömür sanki
Gökyüzü ağlıyor sessizliğin siyahında…

Oktay ÇEKAL
14.08.2012–1945