Kış olmaya yüz tutmuş bir mevsimin gökyüzüyüm ben.
Gecem gece,
Soğuğum soğuk.
Lakin, yağmıyorum hiçbir zaman.
Dökemiyorum içimi.
Koyu, gri korkaklığımın ardında kalmış,
Maviliğim, dürüstlüğüm.
Yağmaya geç kalmış yağmurlarım var benim,
Söylemeye geç kalınmış doğrularım.
Öylesine geç ya da öylesine doğrular ki,
Dökemiyorum içimi.
Ümit Kurtuluş KarakuşKayıt Tarihi : 3.12.2012 00:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!