18 Eylül 1980 de Almanya’nın Nürnberg kentinde dünyaya merhaba dedi. İlkokul ve Kolej eğitimini aynı şehirde gördü. Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde yaşadıktan sonra Mayıs 2006 Yurda dönüş yaptı. Eylül 2006 da hayatını S.Berna ile birleştirdi. Bu evlilikten Mart 2007 de kızı Göknur Mısra ve oğlu Gökalp Salih doğdu. Hayatını Datça da eşi ve çocuklarından ayrı sürdürüp geçimini turizm ve tarımdan sağlıyor. Okul yılları ve Avrupa'da yaşadığı sürede tiyatro ile haşır neşirdi. Oyunlar yazar ve oynardı, çeşitli belediyeler tarafından tiyatro ödülleri a ...
Gel aşkım seninle kumar oynayalım
Rus değil Aşk ruleti…
Basit bir kumar iki tabanca her birinde altı kurşun sırayla sıkalım
İlk kurşun gözlerimize, birbirlerine derin, derin baktıkları için
İkinci kurşun dilimize, birbirimize aşkımızı ilan ettiği için
Üçüncü kurşun ellerimize, ellerimiz tenlerimizi okşadığı için
Artık sende hem hiç kimse hem herkessin
Ne bir eksiğin nede fazlalığın var
Artık herhangi birisin
Sevecek kadar değerli değilsin
Nefret duymayacak kadar önemsizsin
Yani benim için arabanın yedek tekeri
Güzele bakmak sevaba girmenin en kestirme yoludur
Yani sana bakmak cennete alınan tek yön bilettir
Görmeyen seni güzel kelimesini anlatamaz
Seni görende bir daha başka bir güzellikten tatmin olamaz
Güzelliğin dillere destan ama sözün bittiği yer gibisin
Görmeden tarifin verilemez
Donat masayı meyhaneci bugün içeceğim
İçip, içip kendimden geçeceğim…
Ters, ters bakma usta
Cüzdanım boş olsa da gönlüm dolu bugün
Doldur da neşemizi bulalım
Doldur sarhoş olup o vefasızı unutayım
Her şeyi unuttum da bir seni unutamadım
Hayat veren gözlerini
Giderken o can alan sözlerini
Birde seni sevmiyorum artık deyişini
Asla unutmayacağım
İstanbul seni benden kopardı
Tabii bunca zaman şehir hayatı
Apartman dairesinde sıcak su, doğal gaz ve kesintisiz elektrik
Senin köye çabuk alışacağını bekleyemezdik
Bu kadar çabuk mu pes edecektin?
İstanbul’u bana tercih ettin
Duygu yüklüyse de yüreğim
o yürekten akanlar sana ulaşmayacaksa
Neyleyeyim şiiri hikayeyi
Kırılsın kalemim seni yazmayacaksa
Deniz kenarında bir villa
Şefkate susamış mutluluğa aç
Duygu çöllerinde sürünüyorum Mecnun gibi
Geleceğim yok, yarınlarım karanlık
Dağ gibi umutlarımı deliyorum Ferhat gibi
Sevgiye muhtaç aşka uzak
Nefretin alevinde yandım Kerem misali
Ölüm orucu tutturdular nefretin en karanlık ülkesindeki hücrede
Orucumu sevginle bozdum
Hayata aşkımız sayesinde tutundum…
Bir boşluk buldum, belki ilahi bir güç yardım etti
Kim bilir belki cezam sona erdi… firar ettim…
Ülkeme döndüğümde her taraf kapkaranlıktı
Dünya’nın tüm kötülüklerine başkaldırmışken bastırıldı tüm mücadelem
Kurulan nefret mahkemelerinde yargılandım adaletsizce
Sürgüne yollandım sevdim diye, nefretin en karanlık ülkesine…
İlk yazan kalemimi kırdılar
Sonra senin adını sayıklayan sesimi aldılar, işkencelerle yıldırdılar
Tüm doğrularım hayatı yanlışlardan ibaret kişiler tarafından gömüldü, ruhlarına fatiha bile okunmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!