Bu!
Bu nasıl bir haykırış heyhat!
Yankılanır taş duvarlar arasında hoyrat!
Ben,mavi mi? Dedim sana kahve gözlü yar mavi mi?
Çağlayıp durur gözlerimden feryat!
Gözlerini gördüm yıllardan sonra,
Bakışın ok gibi girdi kalbime.
O pembe yanaklar öpülmek için,
Rüyalarda an be an öptüm kendimce!
Unutmuşum çıkmış hatrım dan amma,
sen yoksun ya şimdi,
acımtırak tatlar beliriyor yüzümde!
çaresizlik yansıtıyor bakışlarım uzaktan seyredenlere.
aciz kelimeler dökülüyor dudaklarımdan,
terk etmişliğini anlatan…
Yar duy beni!
Aklına gelirmiydi? gidişinde mana var,
Aslı bulmak yokluğunun ödülüymüş sevgili.
Yalanından kurtuldum yalan dünyanın
Gözyaşının esrarı sensizlikmiş sevgili…
Bir ağır sevdanın bitişindeyim.
Doludizgin girdiğim bu savaştan,
Ağır yaralı çıktı tüm hayallerim!
Karabasan geceler,hıçkırık nöbetleri
Gözyaşı, hüzün,keder
Vedaların en alası,sizedir artık yeter!
Belge
küskün harflerle heceledim
yokluğunu bugüne dek!
kusursuz değildi öz türkçem…
ilmik ilmik çıkardım alfabenin,
....................!
hiç yazılmamış sözlerle söylemek isterdim sana
seni sevdiğimi!
öyle alışılmadık anlarda,
gizlice...
Bu gece, huzursuz nefesler çekiyorum ciğerime!
Bu gece, iyi değilim biliyorum…
Sanki terkedilmiş, sanki kalabalığın ortasında annesini kaybetmiş çocuk misali titrek!
Ve hıçkırıklara boğulmuş, çakılmışım olduğum yere…
İsyanın vaktidir bugün!
fikrini çivileyip duvara,
kalbini avcuna alıp,
feryat etme vaktidir.
bağır avazın çıktığı kadar!
haykır, seni aşktan mahrum edenlerin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!