Güneş yüzlü, yağmur yürekli çocukları
Öldürüyor kötü yürekli insanlar.
Ülkemin geleceğini karartıyor birileri
Masumiyet saklı hayalleri.
Belki yarın açmayacaklar gözlerini
Bir yaşamak kavgasında çocuk olmak
Bir fotoğrafta karşımdasın işte
Gülüşün kadar yakındasın bana
Kim bilir neredesin, kime gülüyorsun
Kimler ısınıyor gamzeli gülüşünle.
Hani bakıyorsun ya, bakma öyle
Sonra acı çekiyorum, bakmam yetmiyor.
Müsvettelerden topladığım dağınık şiirlerim gibisin
Ani ve kayda değer ama sonrasında köşelerde toplanan
Darmadağan, düzensiz, birleştirilince beni oluşturan
Okudukça o günleri hatırlatan ama sadece anı olarak kalansın.
Yaşam her satırı belirsiz bir hikaye gibi uzun, ince
Nasıl yaşamalı bu hayatı, insan insanı sevmeyince
Kuşlar, böcekler, çiçekler bile canlanır bahar gelince
Göçertilip gidenler de geri dönecek kavgalar bitince
Artık vuslata hazırlanmalı ayrılanlar talihsizce
Nasıl yaşamalı insan bir ömür boyunca,
Benim olmadığın halde
Sevgine karşılık gelecek
Bir kelime bulamazken
Benim olsaydın; sevginle
Yeni bir alfabe yaratırdım
İçinde sadece senin adının harfleri
Bir dörtlüğün içinden kaç farklı kare çıkarabilir bir matematiksel bilim,
Bir insanın yaşamdan çıkardığı kareler kadar.
Ve her karenin sonucu her kare kadar olumsuz.
Umarım gelirsin
Ya gelmesen.
Gelmesen,
Gelecek tüm ümitlerimi
Kavak yapraklarına asarım,
Ya yine gelmesen
Bir ay yarımından düşleyebilmek seni
Yıldızların derin aydınlığıyla.
Gözlerindeki sevgiyi gökyüzünde heveslenmek
Mavi boşluğun ahengiyle.
En parlak yıldızı sana benzetmek
Gül bahçesinde en kırmızı gülü aramak umuduyla.
Yapraklar hüzün kokuyor sonbahar gelmeden
Bayraklar bir başka yöne dalgalanıyor.
Sular gerildi karalardan,
Hırçınlaşıyor dalgalar ardınsıra
Bulutlar kan ağlıyor susuzluktan,
Dağlar soyunur bir bir, eteklerince çırılçıplak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!