bu sabah sevgilim
gözlerinde deniz vardı
ellerin yosun kokuyordu
az önce konuştum dedin yunuslarla
okyanuslar da selam göndermiş bana,
mutluluk bir dip akıntısıdır demişler
Evrenin bütün ışıklarını görmüştü.
Düşmüştü o ışıkların peşinde yolculuklara.
Büyülenmişti her birinden,
En büyüğünden,
En küçüğüne.
En beyazından,
Zaman sus pus şimdi.
Mekanlar dırdırcı.
Dır…
Dır…
Dır…
Bütün suç mekanlarındı.
... serçeydim sonra
suya seni sordum
sen sandım söğüdü
sustum
sustum
sonsuzluk
hep aynı acı monotonya
hep aynı
hep aynı kanayış
aynı yerden
aynı saatte
yetmedi
Üşüdüm bak vicdanımın ortasında.
Yetmedi nefessiz kaldım da öfkende,
Boğulan sesim oldu sesinde.
Kadınlığım yetmedi bilirim.
Sen serüven kokardın,
Ben hep geriye bakardım.
Ben bir gece,
Düşlerden uyandım,
Portakal kokulu,
Kara üzüm tadında.
Teselli midir sanki?
Kelebekler.
sözlerini sakladım sandığa.
gözlerin şimdi
bir meçhul mıntıka.
balonsu bir
mutlulukmuşsun
salıverdim göğe
tenim bileniyor bu gece
kulaklarım sağır
ay kırılmış
kan revan
yitip gidiyor yüreğim
ağıtlıyorsun beni
Kayıp giderken bedenimden,
En güzel eylemler.
Ve Düşler,
Soluksuz koyar ikene,
Evrene küserken,
Kum taneleri yüzünden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!