Hüzün sevmede şimdi esmer ellerim.
Seni güzel gözlerini ve babana benzeyen her şeyini alıp
Açık bir denize gömmekte yüreğim
Yaşam takılmakta yakınsak uzaklıklarıma
Armağan edilmiş esmer bir adama
Tac olup parıldamakta şimdi yaşamın
2005 yılından kalma bir İlkbahar ılıklığı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta