Gök ayetleri Şiiri - Mehmet Ali Yolcu

Ben adımın yankısına karşı sustukça

Lokmalar karaltmış aşkın ağdasını

Kalpaklı bir demirci öfkenin sustuğu yer

Aklım ölümün simeyrik kaygısıyla sarı.

Nasıl ki her şey doğada biter

İşte ben o bitişin toprağını serpmekteyim

Ben ayetler bildirirken sizlere

Ben utkunun ötesinde ağlayan çeriyim.

Gördükçe iteklenmiş bir denizi mavi, bungun

Her pencerede yırtık bir Napolyon sabahı

Gibi yüreğimden coşkunlukla akıyor ırmaklar

Akıyor arşivler, evraklar, ölü anılarla

Ve mahpus yağmurlar yağmakta saçlarıma

Haritalarım çoktan silinmiş

Her yanımda ayrı bir pusula...