Hiç söylemeden
bir yağmur damlası gibi
adamın parmak uçlarından yere düşmüştü
kadın...
Yağmurdan sonraki toprak kokusunu
bir güzel içine çekti adam...
Ve rüzgar olup yerden aldı adını/kadını
Ardına saklandılar bulutların...
İşte ben,
o yağmur damlasıyla yeşeren kardelenim..
asırlardır göğe bakarım...
Yok olmakmış ya aşk
böyle anlarım
Kayıt Tarihi : 4.7.2007 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Anne ve babamı hatırladım da...
bir yağmur damlası gibi
adamın parmak uçlarından yere düşmüştü
kadın...
........Güzel ve naif bir anlatım.Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (1)