Göğe Aitsin Mardin Şiiri - Servet Balıbey

hangi hikmetle vakur ne hikmetle dikildin
ne oldu da parladın göğe doğru sivrildin
yüzün göklere dönük divanesin semaya
cennetlerden parçasın göğe aitsin mardin

gören selamet bulur huzuruna ğark olur
soluklanır mirası atasına dokunur
bir anasın illere gezen tüm gezginlere
tüm insanlar hemşerin herkes sende yurt bulur

güneş senin eserin kubbendeki fenerin
ay seninle dönüyor avlundaki sevgilin
üçyüz altmış beş güne tesbih sarar gündüzün
ALLAH diyor mihrabın tesbih çekiyor elin