Göçtün göçeli anne Şiiri - Sedat Hünker

Evin tüm temeli kökten yıkıldı.
Bu dünyadan göçtün göçeli anne.
Sanki tüm bağrıma kurşun sıkıldı.
Bu dünyadan göçtün göçeli anne.

Kara günde yardım eden kalmadı.
Özlemin büyüdü içim almadı.
Acınsız hiçbir gün kapım çalmadı.
Bu dünyadan göçtün göçeli anne.

Evdeki hayatın tüm ömrü doldu.
Çiçeklerin tek, tek sararıp soldu.
Yuvamızın harı buz gibi oldu.
Bu dünyadan göçtün göçeli anne.

Evde şefkat sevgi tüm sohbet bitti.
Yokluğun çok büyük dert olup gitti.
Evimizde tat tuz her neşe yitti.
Bu dünyadan göçtün göçeli anne.

Sedat hünkâr.