Göçebe Ruhum
Benim ruhum göçebe,
ayaklarım da ona uyuyor.
Ne şehirler bağlayabiliyor beni,
ne de sokak aralarında saklı kalmış anılar.
Bir dağın yamacında uyanıyorum bazen,
bazen bir derenin serin suyunda yıkanıyor içim.
Her adımım başka bir hikâye,
her yolum başka bir sürgün, başka bir kavuşma.
Gökyüzü çadırım,
yıldızlar kandilim,
rüzgâr türküler fısıldıyor kulağıma,
“Durma, yürü…
Senin evin, gittiğin her yer.”
Benim ruhum göçebe,
ayaklarım da ona uyuyor.
Ne zincir tanır, ne duvar,
sadece özgürlüğün yoluna basar.
EYLÜL /2023
Kayıt Tarihi : 9.9.2025 12:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!