Hoş kal yüreğimin siyah yaması…
Hoş kal yüreğimin siyah noktası…
Seni tanıdıktan sonra, tüm aklımdaki her şeyi, her kesleri sen varlığından öteye savurdum.
Tüm geçmişimi tek yalnızlığıma gömerken, sen kalabalıklığın her şeyiyle doldurdu ruhumu, yalnızlıkların boşluğunda yaşarken, sen kalabalıklığı, ruh doluluğuma ulaşınca, hayatımın var oluşuna seni sebep koşarken, geçmiş ömrümün tüm çalılıklarını yakarken, senli bir bahara koşmak istemiştim…
Bu bir utku değildi, bu bir zafer değildi, bu bir kazanmışlık değildi, var oluşumun sebebi de değildi ama var olmaya devamımı sağlıyordu, aşk üstü, sevgi üstü bir bağdı sen varlığın, hiçbir yeri çizilmemiş bir kiristal küreydi avucumda hırpalamadan tutmak istediğim sen varlığı…
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Candan kutluyor,saygılar sunuyorum.Büyük bir beğeniyle okudum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta