Göç/ebe ~~ Şiiri - Özlem Çay

kaidelerin arasında
bükülmez bir çeliğim,
taş ustasının keskisinde
alaz çatlama..

çingeneler zamanı bu devrilen iklim
kasıklarında ateşten şenlik,
gezgin göç mevsimi işte bu,
yürüyorlar
bozkır çıbanlarını bastıran
batısal kaygılarla
uzağa en ırağa..
mimiklerimde esiyor
çıplak ayakların aylak izleri,
çaylak gülüşlerde intihar sözleri
ve defni mümkün kırlangıç yolları..
sürmeli masal dağlarından umudu,
sürmeli toprağın belleğine
karasabanları
manda seslerini
atları..
çığlık çığlık uzanmalı göğsümüzden
taş yontan kemik bileklere
esir umut ,
çatlatmalı damar damar bilekleri..

göçüyor uzaktan göçebe çingeneler
ben taş ustasının ellerinde
hünerle kırılan mührü kaidelerin..
ben, eksilen bir yol,
hükümsüz bir yolcuyum,
yol da yasaklı bi türkü,
göç izinde sabıkalı bir hece......⚘

....özlem
eylül/yirmi sekiz