Zaman yine bildiği şarkılarla geliyor,
Sararmış yaprakların, dudaklarda matemi.
Hatıralar, hayatın her anında inliyor.
Evvel zaman içinde ahbabı dost bilirdik,
Oysa şimdi onlar da ahımızı dinliyor.
Söyle teselli kuşum, bu hal seni tutmasın.
Ben hazana alıştım, işte baharlar senin.
Sakın ki bu hâlim kalbini avutmasın.
Ne söylersen kabulüm, lâkin yürekten olsun.
Ağır konuş, isterim Mecnunlar unutmasın,
Bir tesellî kuşunun ağlayıp gitmesini,
Çaresiz şiirleri dağlayıp gitmesini.
Haydi, kanat vuruşun elem versin bu âna,
Şu sonbahar akşamı, bürüneyim hicrâna.
Kayıt Tarihi : 30.9.2018 19:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!