Gökyüzünün sonsuz güzel bahçelerinde
Koşmacalar oynayan çocuklarla melekler
Aldatılmış günlerin garip insanlarıyla
Kanlı dudaklarına bir parça boya ekler.
Ha deyince uzanan uykulara dadanan
Sayrılardan kaçıp doğru dağlara birden
Bu sokaktan çıkınca sol yüzünde gülen
Harelenip yorulmuş gözlerinde erdemler,
Şimdi oynayan kedinin küçük pençe izinde
Sarılışı sevgiye adı geçen her isimle
Bir uzun uyku olur uyanır sabah erken
Kaldırır gövdesini yazıksız başeğmeyle
Kapılara bakmadan düğünlerle giderken.
(Malatya,1960)
Erdal CeyhanKayıt Tarihi : 1.2.2010 07:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!