Senin gözlerin, derin ve değişken bir okyanus. Bakışın bazen sığ, ışıkta parlayan bir sahil suyu gibi masum ve neşeli. Bazen de, fırtına öncesi bir deniz gibi koyu ve anlaşılmaz. Her zaman sana doğru yüzüyorum, kıyıya çıkma niyeti olmaksızın. Çünkü biliyorum ki, senin derinliklerinde kaybolmak, benim en büyük keşfim. Kimse bilmiyor o okyanusun dibinde neler sakladığını; eski gemi batıklarını, mercanlardan örülmüş bir gizemi. Ben bilirim. Ve o sırrı, bir deniz kabuğu gibi kalbimin en kuytu yerinde saklarım. Benim aşkım, sadece sana açık olan o gizli okyanusun haritasıdır.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta