Gizli Liman Şiiri - Kara Çocuk 2

Sessizliğin ortasında bir isim yankılanır,
Kalbimin en gizli yerine saklanmış bir sır gibi.

Düşlerime dokunan ince bir sızı,
Her hatırlayışımda sevdaya dönüşür.
Bir gökyüzü kadar uzak,
Bir nabız kadar yakın…

Ben kelimelerle susmayı öğrenirken,
Sen suskunluğumun en derin şiiri oldun.
Her hece sana boyun eğer,
Her dize seninle tamamlanır.

"L"eylak kokulu akşamların içinde sen varsın,
"E"llerim sessizce seni arar, kalbim sana açılır.
"Y"alnız gecelerde bile varlığın ışık olur,
"L"imanda bekleyen gemi gibi huzur verir bana,
"A"nımsın, her boşluğu ve sessizliği tamamlayan.

Adını yazmasam da kalbim seni taşır.
Sen,
Eksik yanımı tamamlayan,
Gecemin en parlak dolunayısın…