Sen benim zihnimin bahçesinde yetiştirdiğim güzel çiçekleri hiç görmedin
Sen hep oradaydın ama içinde hiç gezmedin
İçinde senin gibi güzel kokan nilüferler beyaz güller vardı hiç fark etmedin
Sen çiçekleri seversin oysa
Orada yabani otlar yetişiyor sanıyorsun
Sana bahçemin kapısı hep aralık
Mayıs da olsa aralık
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta