Gizli Aşk Şiiri - Shibumi Bmutlu

Hani sormuştun “Bana neden aşıksın? Nasıl aşık oldun diye?
“Nasıl aşık olmuştum?” Seni tanımadan, sormuştun.
94 yılı baharıydı. Sınava girecektin bunları sorduğunda.
Sınıfta öğretmen kürsüsündeydin, beni görüp de şaşırdığında.
Heyecandan göğsün, savaş çağrısı almış demirci körüğü gibiydi.

Dışarıda seni bekledim, otların üstünde arkadaşlarının yanında.
Ama sen gelmedin, göremedim seni bir daha…
95 yılında belediye otobüsünde son kez denk gelene kadar…
Sana yalan söyledim. Okulda başarısız oldum, uzadı diye.
O yıl okul bitince askere gittim. Seni hiç göremedim.
Düşlerimde, kalbimdeki hayaletinle yaşadım, sadece…

Hayat kavgasına başladım. Beni gerçekten seven biriyle evlendim.
Derler ya, çoluk çocuğa karıştı. Öyle oldu, benim için de…
Senin adını bile anmadım dudaklarımda, duyulacak kadar.
En mahrem anılarımı ve düşlerimi sana sakladım.
Seninle yaşadığım her an’ımı tekrar tekrar anarak.

Her geçişimde mahallenden, seni aradı gözlerim ve kalbim.
Evini aradım kapı zillerine tek tek bakarak, bulamadım.
Tüm semti gezdim ama hiç izin yoktu. Ne bana, ne seni bulmaya,
14 yıldır her geçişimde oradan, bakıyorum sana,
Bir umutla tekrar görmeyi ve söylemeyi umuyorum.
Sana niçin aşık olduğumu, çok geçte olsa.

Sana, senden dolayı aşık olmuştum.
Gülümsemende gizli olan umuda aşık olmuştum.
Parfümsüz kokundaki yumuşak bahar esintisine,
Yürüyüşündeki kararlılığa ve cesarete…
Bakışındaki geleceğe ve huzurlu yaşama aşık olmuştum.
Vücudundaki ahenge ve dengeye.
İç huzuruna ve sorumluluğuna.

Hani Kafkas oyunları oynamıştın sahnede de, çıkışta beni bulmuştun durakta.
Mızıka ile bir şeyler çalmaya çalışıyordum o sırada.
Büyülenmiştim senden… İlk, o gün düşmüştüm aşk’a…
Umutlara o gün izin vermiştim içimde.
Seninle gerçek sevgiyi bulduğuma inanmıştım.
Karşılık beklemeden, hep sevebilecek bir kalp olmuştun benim için.

Vazgeçmedim seni görmekten. Ne yapacağımı bilmesem de…
Her şeye karşın, en güzel duygularımı yaşattığın için,
Seni seviyorum.
Müteşekkirim.