Herkese göre bir fiildi yaşamak,
Benim içinse bir şiir…
Mısralarında kaybettiğim kendimi,
Dizelerinde bulmaya çalıştığım bir şiir…
Tarih değişirdi ben atlarken satır
Duraksardım bazen,
Korkma derdi bana
Bir gün hepsi geçecek…
Geçiyor ömür
Hangi dert nasıl bitecek…
Bekledim geçmesini
Bir gün olsun vazgeçmeden
Hazmedememişti geçmişi,
Barışamamıştı hala kendiyle
Kırıklarını da aldıramamıştı kalbinin
Oturmuş ağlıyordu bir köşede
Kendi de bilmiyordu belki;
Bu sefer neye, kime…
Doğumunu hatırlıyor musun?
İlk ağlayışını, bedenine aldığın ilk darbeyi…
Hani “ilk”ler unutulmazdı?
Hatırlıyor musun gördüğün ilk rüyayı,
ilk adımını attığın zemini,
ya da ilk düşünceni?
Ya bir şeyler eksik ya da fazla
Burada olmam kimin umurunda
Can çekişirken ölümün keskin ayazında
Ben yatağımdayım
Ama yalnızlık başucumda…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!