Alo desem telefonda ben sana
Artık cevap veremessin sen bana
Hasretin tak etti şu garip cana
Giydin ak kefeni bağlattın kuşak
Gittin yetim kaldı oğlun bu uşak
Hasretinden durmaz çağlar gözlerim
Kor,kor oldu,içten yanan közlerim
Her dem aklımdasın seni özlerim
Giydin ak kefeni bağlattın kuşak
Gittin yetim kaldı oğlun bu uşak
Kara bulutlara döndüm dolmuşum
Göçüşünle per perişan olmuşum
Hasret vurur her gün dumanlı başım
Giydin ak kefeni bağlattın kuşak
Gittin yetim kaldı oğlun bu uşak
Hasretin gölüme kök saldı yaşar
Senden ayrı kaldım feleğim şaşar
Kederliyem gözlerimden yaş düşer
Giydin ak kefeni bağlattın kuşak
Gittin yetim kaldı oğlun bu uşak
Hasta halin görmek nasip olmadı
Hasretinden tadım tuzum kalmadı
Sensiz anam dinmez gönül feryadı
Giydin ak kefeni bağlattın kuşak
Gittin yetim kaldı oğlun bu uşak
Mahmut’unu garip öksüz bıraktın
Gurbetten sılaya süzülüp aktın
Yaktın yüreğimi sen nasıl yaktın
Giydin ak kefeni bağlattın kuşak
Gittin yetim kaldı oğlun bu uşak
27-07-2008
Mahmut Edip KuğucakKayıt Tarihi : 30.8.2009 04:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
26-07-2008 Tarihinde vefat eden ve ölümüde yanında olamayışımın bana verdiği acılı matemin hikayesi

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!